Elke dag wel iets….

Zo, daar zitten we dan in La Touche. In de “middle of nowhere.” Toen we vanmiddag verwelkomd werden door de eigenaar, die met een erg langzame tred naar ons toeliep, begrepen we al dat dit hier de standaard was. Très lentement. Niet erg na de eerste 3 wandeldagen…..die prima verlopen zijn, met prachtig weer en al heel wat ervaringen.

Jullie weten dat we in Caen waren. Met de bus naar Avranches. Klein probleempje dat, hoewel we besproken plaatsen hadden, er iemand op onze plaatsen zat. Hij weigerde op te staan en bleef strak naar zijn telefoonschermpje kijken. Zat niets anders op dan een andere plek te zoeken. Ik naast de bewuste persoon, die ik af en toe een “boze blik”toewierp, Maarten gelukkig aan de andere kant van het gangpad….

Bij het busstation werden we opgehaald door de eigenaresse van de B&B. Heel aardig dus. Maakte weer veel goed. We zaten buiten Avranches en eten konden we alleen bij een soort winkelcentrum. We waren te vroeg om te eten, maar konden wel een biertje drinken op het terras, waar niets stond. Alles stond binnen. Voor ons Hollanders, die graag nog even in het zonnetje zitten, werden een tafeltje en 2 stoelen buiten gezet. Een coronaproef terras!

Na een goede maaltijd, een prima nacht in een prachtige kamer werd het zaterdag 11 september. Onze eerste wandeldag! Gewapend met cakejes en kaas voor onderweg werden we uitbundig uitgezwaaid, tot we uit het zicht verdwenen waren.

Een wandeling, waarin we eerst Avranches via de buitenwijken verlieten. We liepen tamelijk hoog en op afstand zagen we Mont St Michel met de baai waarin hij ligt. Onze wandeling ging langs een uitmonding van die baai. Een prachtig natuurgebied met eb en vloed. En wat een rust. Genieten.

Tussen de middag bereikten we Pontaubault, een klein plaatsje, wel met een bakker, die ook meteen een kleine epicerie was. Plan was stokbrood te kopen en een flesje rosé. Met de kaas, onze avondmaaltijd. Gelukje was dat de bakker “koffie to go” verkocht. Heerlijk, bakje koffie, pain de raisins en een bankje gezocht. Toen begon het. Mijn koffie viel van het bankje…vervelend…maar kan gebeuren…Maarten om een nieuw bakje…heel aardig, ik kreeg een nieuw bakje van de “bakkersvrouw”, maar nu voorzichtig, zei ze nog. Hoezo voorzichtig,…ik wilde een slokje nemen, deksel zat er niet goed op, dus alles over mijn broek. Kletsnat! Wat nu? Wijdbeens naar de bakker gelopen en laten zien wat er gebeurd was. Ook dit werd opgelost. Achterin  de bakkerij was een kleine wastafel annex toilet. Daar kon ik mij omkleden en de vieze broek uitspoelen. Wat een geluk! En wat een vriendelijke mensen. Schoon en wel, met derde kopje koffie in mijn hand, natte broek achterop de rugzak en uitgezwaaid door de bakkersvrouw weer op pad.

Nog een paar uur naar onze nieuwe slaapplek. B&B bij een boerderij. Een heel groot verschil met gisteren, maar we hadden een bed..

Zondag 12 september

Na heel wat uurtjes slaap, omdat we met de kippen op stok waren gegaan, helemaal fris aan het ontbijt. Half 9 was het ontbijt, met de andere gasten aan één grote tafel. Kan heel gezellig zijn, maar het pakte anders uit. 
Op een gegeven moment beende de boerin, zo noem ik haar maar even, op me af. Ze gaf me een stevige reprimande. Het was niet de bedoeling dat ik 2 glazen jus d’orange voor me had. Ieder had er maar 1. En dan ook nog met een afwijzend vingertje. Wat overkwam me nu? Ik had niets gedaan, ik had niets gepakt. Het kwam door de opstelling van de glazen op tafel en hoe de gasten waren gaan zitten… Het glas werd weggehaald en ergens anders gezet. Ik verweerde me, maar dan die Franse taal en we zijn er nog maar 3 dagen….Wat was Maarten boos. Hij wilde al niet verder ontbijten en met een “nous ne sommes pas des enfants” vertrekken, maar dan hadden we ook geen ontbijt….Het was ineens helemaal stil aan de tafel.

Met toch nog iets in onze maag, tas ingepakt en voor half 10 liepen we al in het zonnetje. We hebben nog wel wel bedankt, maar of het van harte was….

Op naar Mont St Michel. Een prachtige tocht. Alleen maar natuur. Kwelders aan de ene kant, allerlei soorten bessen, rozenbottels en bramen aan de andere kant. Dit seizoen is ook prachtig. En dan het eiland dat rechts van ons steeds dichterbij kwam. Bijzonder dat we in 2019 aan de andere kant van de baai liepen en Mont St Michel ook al zagen liggen. Wat leg je dan toch afstanden af….

Na alle rust bij het lopen over de kwelders was het wel even omschakelen om ons in de drukte van alle bezoekers aan het eiland te “storten”. Wat een mensen. Het was wel imposant, al die straatjes boven elkaar op en in de rotsen en bovenop de abdij. De straatjes met souvenirwinkels hebben we gemeden en hebben allerlei straatjes omhoog geklommen, tot bovenaan. Wat een uitzicht! Prachtig. Het was zeker de moeite waard om hier geweest te zijn.

Beauvoir werd onze eindbestemming voor die dag. Hotel snel gevonden. Een verrassing. We sliepen niet in het hotel. Er waren ook kleine huisjes met een schuin sedumdak in een boomgaard. Super! 
 

Maandag 13 september 

We hadden heerlijk geslapen in ons huisje. Ontbijtje opgehaald bij de receptie en in het huisje opgegeten. Ook vandaag weer vroeg op pad. Heerlijk, het is nog niet warm en de natuur is nog zo rustig. Wandelaars zagen we niet en zo samen met de natuur de dag beginnen is echt genieten.

Mont St Michel lieten we steeds verder achter ons en we liepen het binnenland van Bretagne in. De zee zien we even niet. De paden zijn natuurlijk ook anders. Meer landwegen, maar ook bospaden of in ieder geval rijk begroeide groene paden en “holle” wegen. Geen grote plaatsen meer, maar kleine plekjes, waar je wel een kopje koffie kunt drinken of een hapje kunt eten. Dat hebben we ook gedaan. Vanavond in een boerderij waar verder niets is, dus vanmiddag al warm gegeten en een stokbroodje voor vanavond gekocht.

Het stokbrood hebben we vanavond lekker buiten opgegeten en hoe lief, de eigenaresse kwam een karafje rosé naar buiten brengen….Wat zullen we vanavond slapen. Het is hier superstil  en de hele dag buiten geweest…energie opdoen voor morgen. Een redelijk lange wandeling, waarbij we geen plaatsjes tegenkomen, alleen natuur. Ben benieuwd wat het ons weer gaat brengen…..